Siarczany
Stanowią związki soli bądź estrów kwasu siarkowego. Wiele z nich jest rozpuszczalnych w wodzie. Należą do składników obecnych w warzywach, owocach i produktach spożywczych poddanych fermentacji. Znajdują szerokie zastosowanie w rolnictwie, sektorze budowlanym oraz w przemyśle elektronicznym.
Siarczan magnezu
Posiada właściwości higroskopijne, dlatego jest wykorzystywany do wysuszania produktów w przemyśle oraz w działalności laboratoryjnej. Jest składnikiem kilku hydratów, czyli substancji zawierających cząsteczki wody. Najbardziej znany hydrat z siarczanem magnezu to tzw. sól angielska – wykorzystywana jako środek przeczyszczający. Znane są liczne właściwości siarczanu magnezu:
- bierze udział w produkcji wody mineralnej,
- służy do nawożenia dolistnego poprzez opryski,
- używany do zabiegu fertygacji – nawożenia razem z nawodnieniem,
- ma szerokie zastosowanie w kosmetyce – zmiękcza powierzchnię skóry, eliminuje obrzęki i redukuje odciski.
W postaci fizycznej siarczan magnezu występuje pod postacią bezwonnych i bezbarwnych kryształków, które mogą przypominać sól kuchenną. Bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie, działa bakteriobójczo, usuwa grzyby i może być używany do detoksykacji organizmu z metali ciężkich.
Siarczany w dużej ilości są dostępne na stronie: https://chem-sklep.pl/. Można je kupować w workach o pojemności od 1 kg do 25 kg.
Siarczan miedzi
Jest związkiem nieorganicznym znanym dawniej jako siny kamień. Z powodu silnych właściwości higroskopijnych służy jako środek odwadniający. Dzięki temu, że jest grzybobójczy jest wykorzystywany jako fungicyd wśród krzewów owocowych, jagodowych oraz wśród zwierząt. Stosuje się go również jako:
- element wielu nawozów,
- składnik paszy dla zwierząt,
- substancję do wytwarzania anod miedzianych oraz do tzw. kwaśnych kąpieli,
- popularny odczynnik laboratoryjny.
Co ciekawe, siarczan miedzi nadaje sztucznym ogniom i fajerwerkom zielonkawego koloru. Słabo rozpuszcza się w alkoholach – dużo lepiej użyć do tego celu wody lub gliceryny. W postaci bezwodnej siarczan miedzi ma białą barwę, natomiast w postaci pentahydratu przyjmuje piękną – niebieską barwę.
